Ami Doshi

સંબંધના ગૂંગળાતા શ્વાસ એકવીસમી સદીની પહેલી પચ્ચીસીની પૂર્ણતાના આરે ઉભેલા આપણે સહુ ભૌતિક સુખસુવિધાથી સજ્જ બની ગયા છીએ. માત્ર પાછલાં ચાલીસ પચાસ વર્ષમાં ભૌતિકતાની દ્વષ્ટિએ આપણે ઘણું બધું મેળવ્યું છે. કારણ કે, આજથી પચાસેક વર્ષ પહેલાં શ્રીમંતાઈની છડી પોકારતી મોટર કાર આજે સાવ સામાન્ય બની ગઈ છે અને તેમાં પણ એક જોઈએ અને બીજું ભૂલાય તેવાં મોડેલ મળે. ચાલીસ વર્ષ પહેલાં શહેરોમાં ઉચ્ચ હોદા પર નોકરી કરતી કે સારો વ્યવસાય કરતી વ્યક્તિ શાનથી સ્કુટરની સવારી કરતાં એ બાઇકે આજે શહેરો તો ઠીક ગામડામાં પણ સાયકલની જગ્યા લઇ લીધી છે. પોતાની માલિકીનાં ઘરમાં ટીવી , ફ્રીઝ, વોશિંગ મશીન, સ્કૂટર અને કાર હોય એટલી જીવનની તમામ જરૂરિયાતો પૂર્ણ થઈ ગણાતી એ બધું આજે આપણી પાસે છે. છતાં મનના એક ખૂણે એકલતા, અજંપો , અસુરક્ષિતતા મહેસૂસ થઇ રહી છે. જાણે કશુંક ખૂટતું હોય તેવો ભાસ થયા કરે છે, આખરે બધું મળવા છતાં શું ખૂટે છે ? એ જ સમજાતુ. વૈભવી જીવન જીવવાની હોડ અને દોટમાં જીવનનાં પ્રાણસમાં સંબંધોને કાં તો આપણે પાછળ છોડી દીધા છે અથવા એક બાજુ મૂકી દીધા છે અને પરિણામે એક ન સમજાય તેવો અજંપો મનમાં રહ્યા કરે છે. ...

ચોમાસું એટલે સાવ સામાન્ય જગ્યાને પણ અસામાન્ય અને નયનરમ્ય બનાવી દે તેવી અદ્ભુત ઋતુ.  ધરતીએ  જાણે હરિયાળી ચૂંદડી ઓઢી હોય અને કુદરત સોળે કળાએ ખીલી ઉઠી હોય તેવું વાતાવરણ આ ઋતુમાં રચાય છે.  આ વર્ષે પણ  કુદરતની કૃપાથી ખૂબ સારો વરસાદ થયો અને રજાઓનો યોગ પણ. અમે પણ આવો જ સંયોગ થતાં નીકળી પડ્યાં નર્મદા જિલ્લાનાં પ્રવાસે. સામાન્ય રીતે લોકોનાં મનમાં એવી છાપ છે કે, નર્મદા જિલ્લો એટલે કેવડીયા, એકતા નગર, સરદાર સરોવર ડેમ, નીલકંઠધામ  પોઇચા, સ્ટેચ્યુ ઓફ યુનિટી અને તેમાં આવેલાં વિવિધ જોવાલાયક સ્થળો. બસ આટલું જોવાઈ જાય એટલે વિશ્વની એક અજાયબી જોયાનો આનંદ થઈ જાય. અલબત્ત આ બધું ખૂબ સુંદર જ છે, અને અચૂક મુલાકાત લેવી જોઈએ તેવું છે આપણાં લોકલાડીલા લોખંડી પુરુષ સરદાર વલ્લભભાઈ પટેલનું સ્ટેચ્યુ એટલે કે, સ્ટેચ્યુ ઓફ યુનિટી. જેમ ગુજરાત રાજ્ય સોળસો કિલોમીટર જેટલો લાંબો દરિયાકાંઠો, વિવિધ પ્રકારનાં જંગલો અને કચ્છનાં રણ જેવી વિવિધતાં ધરાવે છે તેમ, નર્મદા જિલ્લાની કેવડીયા સિવાયની વિશિષ્ટતા એટલે સાતપુડાની ગિરિમાળાઓ, તેમાં આવેલ શૂળપાણેશ્વરનાં જંગલ, પાણીનાં ધોધ અને...

વૃક્ષો વાવો, જીવન બચાવો Happy Friendship Day.... Happy plantation Day.... આખરે એ દિવસ આવી ગયો જેની એક વર્ષથી આતુરતાપૂર્વક રાહ જોઈ રહ્યાં હતાં.  ઘણાં રવિવાર ગયાં, બીજરોપણ માટેનું આયોજન પણ કર્યું પણ વરસાદની અનિશ્ચિતતાને કારણે શક્ય બનતું નહોતું.  આજે સવારે સહસર્જનનાં બધા મિત્રો જામનગર રોડ ઉપર આવેલાં, ખુલ્લાં વિસ્તારમાં ઝાડીઓની વચ્ચે બીજારોપણ કરવા માટે નીકળી પડ્યાં. ગોપાલભાઈ, પ્રવીણભાઈ, દુષ્યંતભાઈ, જયદેવભાઈ, નિલેશભાઈ, સ્નેહા તમામનાં પરિવારજનો અને ત્રીસ જેટલાં મિત્રો સાથે સીતાફળ, રાવણા જાંબુનાં બીજ વાવવાનો ખરેખર અનેરો આનંદ આવ્યો. બાવળની કુદરતી ઝાડીની વચ્ચે ચોક્કસ પ્રકારનાં સાધનની મદદથી ઉભા ઉભા કોઈપણ ઉંમરના વ્યક્તિ બીજારોપણ કરી શકે તેવું સાધન અમારા મિત્રો દ્વારા વિકસાવવામાં આવ્યું છે.  જે હવે શહેરનાં અનેક લોકો સુધી પહોંચી પણ ગયું છે. આ સાધન એટલું સરળ છે કે આગળ ભાલા જેવો ત્રિકોણાકાર જેનાં દ્વારા આપણે જમીનમાં એક ખાડો પાડી અને નેવું અંશના ખૂણે પાઇપને ઉંચો કરવાથી જમીન ઊંચી થાય છે અને પોલા પાઇપ દ્વારા બીજ નાખવાથી તે પાઇપ...

આનંદમય કોશ મનુષ્યનાં સંપૂર્ણ વિકાસ માટે જરૂરી એવાં પંચ કોશ પૈકી અન્નમય કોશ, પ્રાણમય કોશ, મનોમય કોશ, વિજ્ઞાનમય કોશ બાદ અંતિમ કોશ એટલે કે, આનંદમય કોશ. જીવનમાં ગમે તે અને ગમે તેટલું કરીએ અંતે તો જરૂર હોય છે આનંદની, પછી તે સ્થૂળ હોય કે સૂક્ષ્મ. આજે અંતિમકોશ એટલે કે આનંદમય કોશ સમજીએ. શિવાજીને નીંદરું ના વે , માતા જીજાબાઇ ઝુલાવે... આ કાવ્ય આપણે ક્યારેકને ક્યારેક તો સાંભળેલું જ છે. જેમાં જીજાબાઇ પુત્ર શિવાજીને  બાળપણમાં કેવાં હાલરડાં ગાઈને સુવડાવતાં તેનું ખૂબ સુંદર વર્ણન કરેલું છે. આનંદમય કોશને સમજવાં માટે કેટલીક પાયાની બાબતોને સમજવી જરૂરી છે. ભારત દેશ હોય કે વિશ્વનો કોઈપણ દેશ હાલરડાં, (લોરી), ધૂન, ભજન, સુંદર મજાના ગીતો, કર્ણપ્રિય સંગીત વગેરે દરેક બાળકને બાળપણમાં માતા, પિતા, દાદા, દાદી કે અન્ય કુટુંબીજનો પાસેથી પોતાની ભાષામાં સાંભળવા મળ્યાં જ હોય. આ એક એવી વિશિષ્ટ બાબત છે જેને બાળ ઉછેર માટે દેશ વિદેશનાં કોઈ સિમાડા નડતાં નથી. બાળક પણ ગીત/સંગીત (કોઈપણ સ્વરૂપે ) સાંભળીને તરત સૂઈ પણ જતું હોય છે. ઘણાં બાળકોને તો હાલરડાં ન ગાવામાં આવે ત્યાં સુધી ઊંઘ નથી આવતી. અહીં હાલરડાં કે ગીત કેવ...